zaterdag 8 maart 2014

Irritante collega's & How to beat those motherfuckers!

We kennen ze allemaal. Die gruwelijk irritante collega's die je werkdag verzieken. Aan de ene kant zijn ze hilarisch, aan de andere kant ben je ze liever kwijt dan rijk. Vandaag een kleine uiteenzetting (met spreekwoordelijke knipoog) over hoe je deze varkentjes wast. Neen, met jou valt niet te spotten. What goes around, comes around bitches!

- Kontenlikkers vind ik persoonlijk de irritantste figuren die er rondspoken op de werkvloer. Waarschijnlijk omdat ik zelf weiger konten te likken evenmin als dat ik mijn kont laat kussen door andere mensen dan vriendlief. Deze mensen werken gruwelijk op mijn zenuwen. De remedie om voor eens en altijd van dat gekweel af te zijn? Heel simpel, geef al vriendelijk lachend bij elke slijmpoging wat steken onder water zodat het duidelijk is dat die irritanteling er geen ruk van meent. Voorbeeldje:

kontenlikker: 'Oh *baas*, wat heeft u toch weer een mooie stropdas om vandaag. Deze is al net zo geweldig als het exemplaar van gisteren.'
jij: 'Marga, je zegt nu nooit tegen mij dat je mijn stropdas mooi vindt. Wat vindt u van de mijne *baas*?'

Je baas gaat waarschijnlijk niet antwoorden dat jouw stropdas lelijk is dus het staat 1-0 haha!

- Kantjes-eraf-lopers zijn ook types die je werkplezier goed kunnen vergallen. Altijd maar op hun dooie akkertje half werk leveren waardoor jij extra hard moet werken. Vaak zijn dit soort mensen zo geoefend en sneaky in doen alsof ze werken dat het de directie niet opvalt dat ze geen hol uitvoeren. En jij maar ploeteren. Gelukkig is de oplossing vrij simpel. Stop per direct met het extra werk te doen dat eigenlijk door je luie collega moet worden gedaan. Zorg ervoor dat je eigen opdrachten tot in de putjes zijn uitgewerkt en wacht rustig af tot de kantjes-eraf-loper in kwestie door de mand valt. Ik kan je garanderen dat er koppen gaan rollen. Om dat proces te versnellen kun je altijd eens iets in de trant van de volgende opmerking laten vallen als de baas voorbij loopt:

'Ik heb taak A,B,C,D en E al af. Hoe staat het met die opdracht waar jij al uren mee bezig bent *luiwammes*?'

Vergeet vooral niet om onderwijl heel druk te zijn met je computer, een stapel papier, je nietmachine of whatever. Tijd is geld gna gna...

- Slappelingen kom je helaas ook veelvuldig tegen op de werkvloer. Het zijn mensen die altijd iets mankeren en helemaal opleven als ze over hun kwalen kunnen oreren. Maar werken, hoh maar! Dat kan namelijk niet vanwege hun broze gezondheid. Het bizarre is vaak wel dat mensen die echt iets naars mankeren heel hard blijven bikkelen terwijl de sneue hypochonders zich wentelen in de aandacht van de arbo-arts. Wist jij veel dat zere teennagels en haarpijn je arbeidsongeschikt maken. Anyways, hoe  pak je die klagende en steunende dramaqueens nu aan? De oplossing is te simpel voor woorden. Bij elk gekrakeel over een kwaal, ga je beweren dat je dat ook hebt gehad maar dan vele malen erger. En anders heeft je moeder, de buurvrouw of weet ik veel wie het wel gehad. Vergeet er vooral niet bij te zeggen dat jij of persoon X er alleen niet zo'n last van hadden en gewoon in staat waren te functioneren op het werk. Voorbeeld:

hypochonder: 'Ik heb weer zo'n last van migraine. Ik moet echt even zitten hoor? Ik trek het echt niet, zucht...'
jij: 'Oh, je hebt hoofdpijn begrijp ik...'
hypochonder: 'Nee, ik heb echt een migraine-aanval!'
jij: 'Nou Pietje heeft dus migraine en die ligt dan kotsend in z'n nest maar probeert dan zo goed en kwaad als het kan vanuit huis te werken. Wat een bikkel hè?' 

- Er bestaat binnen een bedrijf ook geregeld een vaste kliek welke principieel tegen vernieuwing is en alles bij het oude wil laten. Al dat riekt naar modernisering staat deze mensen niet aan. Meestal betreft het werknemers die al sinds de oertijd in dienst zijn. Dit zijn lastige appeltjes om te schillen aangezien deze gasten kunnen steunen op de reputatie van oud gediende. Uiteraard wil dit niet zeggen, dat er geen oplossingen binnen handbereik zijn. Bij dit soort kwesties geldt dat men oogst wat men zaait. Een front van een stelletje sekreten in hun midlifecrisis wordt bestreden door... een front van jonge goden in de bloei van hun leven. Maak afspraken met je collega's dat jullie vanaf nu gezamenlijk ten strijde trekken tegen de oudere generatie. Val elkaar continu bij en laat zien hoe efficiënt de moderne middelen zijn. Laat ze maar lekker creperen met hun verhalen over hoe vroeger alles beter was. Het proces valt te bespoedigen door zo nu en dan bij de directie te laten vallen wat de modernisering oplevert. Denk aan opmerkingen als:

'Sinds we onze gegevens verwerken via de app die onze nieuwe collega Kees heeft ontworpen, houden we meer tijd over. Op die manier kunnen we nog meer deadlines halen binnen de gestelde termijnen.'

'Het is zo 1950 om die data handmatig in de te voeren. Gebruik gewoon de scanfunctie en upload het bestand als JPG.'

Let erop genoeg te strooien met termen die heel ingewikkeld klinken. Ook al klopt het niet helemaal, zolang het maar moeilijk genoeg klinkt, gaat men je heus niet verbeteren ;-)

Tot zover mijn tips op deze heugelijke zaterdagmorgen. Jullie hebben er waarschijnlijk geen drol aan maar ik hoop dat ik een glimlach op jullie gezichtjes heb weten te toveren. Jess heeft gesproken. Ciao!

Volg mij nu ook op BloglovinInstagramFacebook en Pinterest.

12 opmerkingen:

  1. Wat een geweldig stuk. Heb mij kapot gelachen. Helaas is jet de waarheid, en je blijft altijd zulke mensen houden op het werk.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Dankjewel. Fijn dat ik je heb kunnen laten lachen ;-)

      Verwijderen
  2. Ik ben het helemaal met je eens! Ik weiger ook pertinent konten te kussen! Zo ben ik niet opgevoed en zo zal ik nooit worden.
    Pas alleen een beetje op met je opmerking over hypochondrie. Je verwart het een beetje met aanstellers. Ik heb het van heel dichtbij meegemaakt en hypochondrie is iets heel vervelends waar je niet voor kiest.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Het betreft hier een generalisatie met een knipoog. Ik ken de definitie van hypochondrie en begrijp uiteraard dat mensen daar niet voor kiezen. Evenmin als dat men er waarschijnlijk bewust voor kiest om een kontenlikker te zijn of principieel tegen vernieuwing te zijn maar dat terzijde. Ik uit me misschien niet al te aardig hierover en het spijt me oprecht dat je dit raakt. Sorry daarvoor. Ik begrijp dat het voor de persoon in kwestie heel vervelend is. Neemt niet weg dat ingebeelde ziektebeelden soms erg lastig kunnen zijn voor collega's die er dagelijks mee te maken krijgen. Misschien dat ik beter de term aanstellers had kunnen gebruiken om niemand voor het hoofd te stoten.

      Verwijderen
  3. mamavanlars20138 maart 2014 om 10:35

    Heel herkenbaar!! Op mijn werk heb je ze in alle soorten die je beschreven hebt. (ziekenhuis)

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Herkenbaar, jammer genoeg... Maar je hebt me wel laten lachen ;-)

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Heel herkenbaar. Die mensen met 'pijntjes' vind ik het ergste!

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Herkenbaar! Voraal kantjes-eraf-lopers kan ik af en toe wel schieten...

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Ieder type is wel herkenbaar. Heerlijk.

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Herkenbaar! Gelukkig heb ik op mijn nieuwe werk weinig last van zulke types ...

    BeantwoordenVerwijderen

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...