woensdag 14 mei 2014

Een tweede zwangerschap

34 weken en 1 dag (2012)

Dat zwanger zijn mijn hobby niet is, wist ik al toen ik in verwachting was van Sam. Inmiddels ben ik 15 weken onderweg van nummer twee en jeetje, ik ben inderdaad geen fan van dat gezwanger. Aan de ene kant voelt het allemaal zo vertrouwd om weer een baby op te kweken in mijn baarmoeder maar aan de andere kant vind ik het allemaal zo anders dan de vorige keer.
Als ik zwanger ben, voel ik me ronduit kak. Speelt misschien ook mee bij het ontbreken van die overbekende roze wolk. Nooit gezien dat ding, in welke kleur dan ook. Snap niet hoe andere mensen intens kunnen genieten van hun zwangerschap. Ik vind het nogal overrated allemaal. Wat mij betreft is het een middel om een kind te krijgen. Dat hele zwangere gedoe kan me gestolen worden. Ik vind er echt niets aan. Natuurlijk is het bijzonder maar alle kwaaltjes en de onzekerheid overstemmen dat in mijn geval nogal. Ik ben zo moe dat ik er helemaal naar van word. De misselijkheid speelt me tevens nog steeds parten en laat ik het niets eens hebben over mijn hoge bloeddruk plus alle strenge controles die daarbij horen. 
Ik vind deze zwangerschap tot nu toe wel voorbij vliegen. De vorige keer wist ik per dag precies hoe ver ik was, ditmaal moet ik steeds even rekenen als mensen ernaar vragen. Ik ben er veel minder mee bezig dan bij Sam. Bij zoonlief was ik full-time zwanger en nu vergeet ik het continu. Pas als ik weer boven de wc hang, denk ik: oh ja, er zit een baby in mijn buik. Kut! Hoelang moet ik nog, pfff! 
Heb ook gewoon minder tijd om ermee bezig te zijn omdat ik naast alle huishoudelijke en zakelijke beslommeringen alleen maar achter mijn eerstgeborene aan hol. Wat mij betreft niet heel erg want als ik me te bewust ben van het feit dat ik opnieuw in verwachting ben en wat me allemaal nog te wachten staat, breekt het angstzweet me uit. It freaks me out! Laat de tijd dus maar lekker vlot voorbij gaan, des te sneller heb ik mini-mini-me in mijn armen. Ik betrap mezelf regelmatig op de gedachte dat wanneer buikbaby er is in oktober of november, alles weer normaal wordt. Die vlieger gaat waarschijnlijk niet op maar het is absoluut iets waar ik me deze maanden aan vastklamp. Wat scheelt is dat ik me dit keer niet meer hoef af te vragen hoe het is om een baby te hebben. Ik ken het klappen van de zweep. We hebben Sam ook in leven gehouden en niet laten vallen dus dat moet een tweede keer ook wel lukken. Toch?!?
Wat ik ergens wel jammer is, is dat ik dat verwachtingsvolle enigszins mis dit keer. Ondanks dat ik me zwaar ruk voelde tijdens mijn eerste zwangerschap was ik wel benieuwd naar die dikke buik en de bevalling. Leek me prachtig en spannend tegelijk. Als ik nu alleen al naar foto's kijk van die zwangerschapsshoot met mijn zwangere pens, krijg ik de kriebels. Ik weet namelijk nog exact hoe ik me voelde in die toestand en hoe het was om als een aangespoelde walvis iedere morgen uit bed geduwd te moeten worden door vriendlief. Ieks!
Wat meespeelt is dat bij mijn eerste zwangerschap alles wat mis kon gaan ook daadwerkelijk fout ging. Bij Sam was ik al niet onbezorgd zwanger, deze keer worden me van alle kanten de risico's ingewreven. Niet bepaald het recept voor zorgeloos genieten. Ik kan niet uit ervaring zeggen dat in verwachting zijn een gezonde ziekte is. Ergens zou ik ook wel op een roze wolk willen zitten maar ik vrees dat het er domweg niet inzit. Dat resulteert helaas in een humeur om op te schieten. Jess is niet erg gezellig onder invloed van hormonen en dergelijke. Zucht! Gelukkig weet ik dat ik redelijk snel mezelf weer ben als de baby eruit is. Laat mij de aankomende maanden dus maar lekker klagen en broeden. Eind 2014 mogen jullie me vertellen wat een enorm takkewijf ik was. Gegroet!

Volg mij nu ook op BloglovinInstagramFacebook en Pinterest.

24 opmerkingen:

  1. Mag ik dat niet nu al zeggen dan? Haha...
    Blijf maar gewoon lekker zeiken hoor, het moet er toch uit.. zowel de baby als het geklaag want dat wil je niet opkroppen! Kan me je angsten en dergelijke heel goed voorstellen en ik zal zelf ook niet onbezorgd zwanger meer zijn mocht ik daar ooit nog aan beginnen!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. ik ben ook niet echt graag zwanger en ik snap het ook niet dat sommige vrouwen daar zo van genieten... ik voel me 'beperkt' in alles wat ik doe en voel me ook geen 100%. Natuurlijk kijk ik wel uit naar ons meisje!

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Bij mij is zwanger zijn ook echt geen feest. Zegt een verloskundige in het ziekenhuis, een wat jonge muts tegen me: "Geniet er nog maar van". Ik kwam om ingeleid te worden, liever gisteren dan vandaag... en het kon nog niet. En dan durf je dat te zeggen. Dus, klaag maar raak! Hier een begrijpend en luisterend oor.

    PS: Geen idee trouwens of ik al eerder bij je gereageerd heb :-) Lees je blog net 2 weken geloof ik en geniet met volle teugen van je humor en herkenning. Was je ook nog op vakantie in mijn woonplaats. (Blij dat er nog meer langvoedsters zijn die dat 'gewoon' doen.)

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Goed dat jij tenminste durft toegeven dat de roze wolk soms ver te zoeken is. Voor mij was zwanger zijn ook niet echt een hobby, veel afgezien en veel angstige momenten meegemaakt.
    Ik geloof die vrouwen trouwens niet die doen alsof ze heel hun zwangerschap op een roze wolk zitten...

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Mijn eerste vier maanden vond ik verschrikkelijk, Doordat ik meer een groen kotswolkje had ipv roze/blauw (die is er nu gelukkig wel meer). Helemaal lyrisch? Nee hoor nog steeds niet. Het is oké, niet faaaaantaaaastiiiisch!

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Na nummer 2 is zwanger zijn ook niet mijn hobby. Dus ga je gang en klaag maar lekker. Zwanger zijn is nu eenmaal niet altijd rozengeur en maneschijn.

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Ja zwanger van een 2e is anders dan van een eerde. En dat hoopvolle is heel anders he? Ik had dat ook. Ik was ook helemaal blij dat ik ergens in week 37 EINDELIJK dat verliefde en verlangde had. Want het bleef maar voorbij vliegen. Tot het einde. Gaat veel sneller dan een eerste zwangerschap. Omdat je er minder mee bezig bent. Misschien moet je mijn oude blogjes maar eens teruglezen ;) Misschien wat herkenning! Maar, het komt allemaal goed. En zwanger zijn is inderdaad overrated!

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Helemaal geen takkewijf. Ik kan me wel voorstellen waarom het geen roze wolk is. Als je je ook continu zo verrot voelt en onder strenge controle staat, is dat op zich al zwaar. En dan heb je ook nog Sam met wie je continu bezit (moet) zijn. Niet niks!

    BeantwoordenVerwijderen
  9. Mopper maar een eind weg! Je kent mijn verhaal, ik begrijp je helemaal maar toch kon ik wel genieten van het gewiebel in mijn buik en het koppie zien op de echo, geslacht ontdekken, soms het knusse gevoel als ik in bed kroop en shoppen voor die ieniemienie kleertjes, maarrrrr alle ellende die er bij kwam, het gemis van mijn 2 meiden omdat ik te ziek was het grootste gedeelte etc nee zwangerschap is tegelijkertijd ook hell!!! Niet mijn hobby! Bellen/appen mag altijd

    BeantwoordenVerwijderen
  10. Zwanger zijn is mijn hobby ook niet, ik vind het vreselijk. Ik ben ook stik jalours op mensen die geen kwaaltjes hebben en er doorheen fluiten, dat wil ik ook!!! Maar als er iemand recht heet te klagen en zeuren dan ben jij het. Lekker doen, van je af schrijven en veel slapen! Liefs

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Niet om jaloers op te zijn hoor Maai, ik had bij C. weinig klachten en was continue superonzeker met gedachten als "gaat het wel goed daarbinnen? ik hoor toch vanalles te voelen?" Die onzekerheid is ook gekmakend!

      Verwijderen
  11. Lekker klagen meid, zwanger zijn is nou eenmaal geen rozengeur en manenschijn!

    BeantwoordenVerwijderen
  12. Zwangerschap en ik gaan ook niet echt samen, geef mij maar de bevalling:-)
    Als je gedurende de zwangerschap niet mag klagen wanneer dan wel? Dus voel je vrij om alles eruit te gooien, liever dat als alles binnenhouden toch? Succes!

    BeantwoordenVerwijderen
  13. Je hebt het natuurlijk niet makkelijk gehad dus moeilijk is het allemaal wel. En door dat je al weet hoe het al is en daarbij de angsten is het nu nog minder genieten. Maar je komt er wel, je overleefd het ook deze keer en je gaat vast wel genieten van het getrappel. Klaag maar en voor je het weet is je kleintje er.

    BeantwoordenVerwijderen
  14. Hier ook niet bepaald een onbezorgde eerste zwangerschap. Eerst twee miskramen gehad, dus het onbevangen genieten was al weg. Toen was ik 25 weken nonstop kotsmisselijk en daarna raakte ik in de stress en paniek omdat ik zo bang was voor de bevalling. Dus klaag maar raak, been there, done that. En idd, zwanger zijn is een middel, je gaat voor die baby!

    BeantwoordenVerwijderen
  15. Ik ben dus zo'n (blijkbaar als ik hierboven lees) uitzondering die zwnager zijn echt tot favoriete hobby heeft uitgeroepen. Echt, heerlijk! (nou goed, op dat misselijke en die buik die in de weg zit ah einde na dan, maar dat lekker lui doen en met je hand op je buik wegdromen en daarom stiekem vroeg naar bed gaan enzo, heerlijk!)

    BeantwoordenVerwijderen
  16. Ik vond volgens mij niks leuk van de zwangerschap zelf al dat gekots...maar op dit moment zou ik wel heel graag zwanger willen zijn, helaas moet ik een flinke portie geduld hebben x

    BeantwoordenVerwijderen
  17. Haha, wat leuk om te lezen hoe verschillend mensen er in kunnen staan. Ik kan het me in jouw geval ook zo voorstellen! De eerste zwangerschap was natuurlijk niet makkelijk geweest, dus ik kan me voorstellen dat je nu ook niet staat te springen.

    Mijn ervaring is (gelukkig voor mij) heel anders. Ik ben nu 22 weken zwanger van de eerste, dus heel veel ervaring heb ik nog niet. Maar ik vind alles tot nu toe enorm leuk. Ik ben amper misselijk geweest en geniet nu heel erg van mijn groeiende buikje en dat getrappel van binnen. Alles is spannend en nieuw, maar tot nu toe dus zonder klachten. Ik hoop maar dat het zo blijft, dan kan ik met recht zeggen dat ik op een blauwe wolk heb gezeten!

    BeantwoordenVerwijderen
  18. Snap wel dat je niet op een roze wolk zit. En ook niet op een blauwe. Schrijf het maar lekker van je af hier hoor! Hopelijk vliegen de weken voorbij en heb je voor je het weet een tweede mini in je armen. Dan kan het genieten beginnen ;-)

    BeantwoordenVerwijderen
  19. Zeggen ze altijd he die roze wolk. Is niet altijd zo. Hoop dat je je straks beter in je vel gaat zitten alsnog.

    BeantwoordenVerwijderen
  20. nee zwanger zijn zou ook niet mijn hobby zijn,
    ben al dat gekots nog niet vergeten....
    een 2e keer zwanger zijn is idd anders, het gaat sneller, je staat er minder bij stil..

    BeantwoordenVerwijderen
  21. Ik kan het me helemaal voorstellen en het geeft helemaal niets als je daar zo nu en dan, of constant over klaagt ;-)
    Maar het komt echt goed, powervrouw!

    BeantwoordenVerwijderen
  22. Jaa ik had tussen neus en lippen door al ergens gelezen dat je weer zwanger was maar ik kon steeds niet op je blog reageren via mijn mobiel (iets met google plus). dus hier ben ik, gefeliciteerd meid en ik hoop dat het je beter afgaat dan je eerste keer! Hopelijk blijf je fit om te blijven bloggen!

    BeantwoordenVerwijderen

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...